Zabytki
Wieża Ciśnień
Wzniesiona w 1905 r. przez gdańską firmę „A.W. Muller” jako element sieci wodociągowej. Po gruntownym remoncie stanowi jedną z atrakcji turystycznych Gołdapi. Wieża posiada dwa nowoczesne tarasy widokowe. Można z nich podziwiać panoramę miasta oraz otaczające je lasy. Na wieży znajduję się kawiarenka.
Mosty w Stańczykach
Mosty w Stańczykach są najwyższymi na nieistniejącej już linii kolejowej Botkuny – Żytkiejmy, są jednymi z najwyższych w Polsce. Długość – 180 m i wysokość 36 m. Konstrukcja żelbetowa, pięcioprzęsłowa o równych 15m łukach. Architektura charakteryzuje się doskonałymi proporcjami a filary ozdobione są elementami wzorowanymi na rzymskich akweduktach w Pont du Gard. Stąd nazwa – 'Akwedukty Puszczy Rominckiej’. Jak wiemy narożne kolumny Partenonu są nieco węższe od pozostałych, by nie czyniły złudzenia optycznego, ukazującego je jako grubsze. Podobnie jest z tak zwanym stylobatem, czyli płaską powierzchnią bezpośrednio pod kolumnami – w Partenonie jest nieco wypukły, by nie sprawiał wrażenia wklęsłego. A więc nie tylko względy praktyczne, ale i estetyczne. Z takich też powodów włoscy architekci nieco przekroczyli fizyczne reguły projektując mosty w Stańczykach – dokonali intuicyjnych poprawek, by budowle dawały wrażenie lekkości. I rzeczywiście obie wyglądają na lekkie i wysmukłe mimo 36,5 metrów wysokości ponad dosyć wartki nurt rzeczki Błędzianki (ich długość sięga 250 metrów).
Mowa była o Grecji, ale zdobienia włoscy projektanci mostów zapożyczyli od rzymskich akweduktów (stąd nazwa Akwedukty Północy). Choć woda zaczęła je drążyć dopiero po latach, gdyż mosty zaczęły się starzeć, jako obiekty nieużywane, tym bardziej, że po drugiej wojnie światowej żaden pociąg już po nich nie jeździł. Dotyczy to konkretnie jednego z nich, bo tylko mostem północnym do jesieni 1944 roku kursował pociąg. Jeździł wtedy z Gołdapi do Żytkiejm, Gumbina (dziś Gusiew w obwodzie kaliningradzkim FR) a nawet Królewca. Po południowym moście, który wybudowano w latach 1923 -1926, pociąg nigdy nie przejechał. Warto przy okazji przypomnieć, że Gołdap od 1899 roku należała do najważniejszych węzłów kolejowych w Prusach wschodnich, gdyż pociągi odchodziły wtedy od miasta w pięciu kierunkach. Dziś czynnym fragmentem tej trakcji jest odcinek prowadzący m.in. przez Tokariewkę w obwodzie kaliningradzkim FR.
Piramida w Rapie
koło Żabina, niejednego przybysza zaskakuje niezwykła budowla.
Jest to najprawdziwsza piramida – wybudowany w 1811 roku rodzinny grobowiec junkierskiej rodziny Farenheidów. Jest to miejsce magiczne, jeden z najciekawszych zakątków ,,Polski nieznanej”. Zbudowana została na planie kwadratu o boku 10 m i zwieńczona piramidalnie. Ogólna wysokość – 15,9 m. Zewnętrzne ściany mają nachylenie około 700. Wewnętrzna ich powierzchnia, tworząca ściany komory grobowej, nachylona jest, podobnie jak w piramidzie Cheopsa, pod kątem 51052’.
Swoiste mauzoleum kryje w swoim wnętrzu szczątki zmarłych. Zwłoki uległy samoistnie zabalsamowaniu, co przypisuje się własnościom piramid i odpowiednio zaprojektowanego grobowca. Faktem jest, że choć umieszczono go na bagnistym terenie, w jego wnętrzu trudno natrafić na insekty. Według niektórych radiestetów, w miejscu budowy grobowca krzyżują się ważne linie promieniowania geomagnetycznego, dochodzące m.in. do angielskiego Stonehenge.
Pośród kilku istniejących w Polsce podobnych budowli piramida w Rapie jest najbardziej znaną i jednocześnie największą.
Katedra i Kościół św. Leona w Gołdapi
Kościół pod wezwaniem N.M.P. Matki kościoła, zbudowany w stylu późnogotyckim w 1560 r. z emporą i kruchtą południową z 1706 r. oraz zakrystią z 1717 r. Do 1945 r. był to kościół ewangelicki, w 1944 r. poważnie zniszczony, odbudowany dopiero w latach 80-tych. Po ukończeniu odbudowy w 1992 r. ustanowiony konkatedrą.
Kościół wybudowany w roku 1894 w stylu neogotyckim. Posiada trzy drewniane ołtarze, ambonę z baldachimem oraz organy z XX w. Jest to jedyny niezniszczony przez wojnę kościół w Gołdapi.
Kościół św. Leona i św. Bonifacego – kościół wybudowany w roku 1894 w stylu neogotyckim. Jego budowę rozpoczęto w 1891 roku. Jest jednym z ważniejszych zabytków Gołdapi. Kościół ten ma trzy drewniane ołtarze. W kościele znajduje się także ambona z baldachimem. Okna prezbiterium oraz głównego korpusu ozdabiają witraże. Kościół posiada organy z XX wieku. Kościół ten był po wojnie jedynym nie zniszczonym kościołem w Gołdapi.
Kwatera Naczelnego Dowództwa Luftwaffe
Pierwotnie kwatera główna Luftwaffe znajdowała się w miejscowości (Breitenheide) Szeroki Bór. Jednak z powodu błędów konstrukcyjnych, jak też konieczności przebywania sztabu w pobliżu dowódcy wojsk lotniczych, kwaterę przeniesiono do Puszczy Rominckiej. Ulokowano ją w Lesie Kumiecie nad jeziorem Gołdap. Operacjami wojennymi lotnictwa kierowano z pociągów specjalnych (Sonderzug). Herman Göring miał do dyspozycji dwa pociągi: Asien oraz od 1 lutego 1943 roku Pommern I. Sztab Luftwaffe przebywający w pobliżu miejsca pobytu marszałka Göringa dysponował pociągiem specjalnym Robinson (od 1 lutego 1943 roku Pommern II). Pociągi specjalne, stale gotowe do wyjazdu, stacjonowały pod parą na dwóch stacjach kolejowych: Eichkamp oraz Kumiecie Wielkie (Gross Kummetschen). Od kryptonimu pociągu specjalnego, kompleks wojskowy nad jeziorem Gołdap, zwano Robinson. Prawdopodobnie w Lesie Kumiecie znajdował się także ośrodek badawczy pracujący nad silnikiem do pocisków V-2. Znajdowała się tu eksperymentalna hamownia silników odrzutowych. Hamowania, zwana potocznie ,,wyrzutnią” na skutek ludzkiej głupoty została wysadzona w powietrze w latach osiemdziesiątych.
W kompleksie Robinson wybudowano m. in. ciężki schron przeciwlotniczy, dwa schrony do pracy sztabowej ze stopami strunobetonowymi (w latach 70-tych schrony te, pełniące też przypuszczalnie funkcję kasyna sztabu Luftwaffe, zostały zaadoptowane na stołówkę i kawiarnię ośrodka RTV, obecnie sanatorium ,,Wital”) 6 obiektów ceglanych, 3 duże zbiorniki przeciwpożarowe.
Z Puszczy Rominckiej w latach 1941-1944 kierowano akcjami niemieckiego lotnictwa wojskowego od Atlantyku po Rosję i od Norwegii po Egipt. Nocą z 17 na 18 sierpnia 1943 roku lotnictwo RAF zniszczyło niemiecki ośrodek rakietowy w Penemünde na wyspie Uznam. Na wiadomość o tym, że Hitler przebywający w Wilczym Szańcu w Gierłoży koło Kętrzyna, żąda ukarania winnych, stacjonujący w Kumieciach, w swoim pociągu specjalnym szef sztabu Luftwaffe, generał pułkownik Hans Jeschonnek popełnił samobójstwo. Został pochowany nad jeziorem Gołdap.
1 sierpnia 1944 roku został wydany rozkaz zniszczenia siedziby Göringa w Romintach, w przypadku zagrożenia ze strony zbliżającej się Armii Czerwonej. Na hasło ,,Johannisfeuer” rozkaz wykonano nocą z 19 na 20 października 1944 roku. Okres pobytu Hermana Göringa w Puszczy Rominckiej opisał Michael Tournier w książce ,,Król Olch”.
Głazy Wilhelma II w Puszczy Rominckiej
Głazy narzutowe upamiętniające cesarskie polowania na jelenie w Puszczy Rominckiej. W miejscach ustrzelenia wyjątkowych okazów cesarz kazał stawiać głaz z odpowiednią inskrypcją, mówiącą o dacie polowania oraz o wielkości upolowanej zwierzyny. Po obu stronach granicy znajdują się ich 14. Polska część puszczy skrywa 8 głazów cesarza Wilhelma II.
Mosty nad Jarką - Botkuny
Mosty nad Bludzią - Kiepojcie
